Akord Cadd2 zwany jest potocznie C2. Jeśli spotkasz się z tym drugim określeniem to na 99% będzie chodzić właśnie o Cadd2.
Wynika to z faktu, że ten akord jest bardzo popularny i często używany. Nie bez powodu! Ma przepiękny dźwięk – o wiele bardziej przyjemny niż zwykła wersja akordu C-dur.
Dlatego stosuje się go jako zamiennik w wielu piosenkach, by uzyskać romantyczne, nostalgiczne, a nawet optymistyczne brzmienie.
Jak zagrać akord Cadd2 (C2)?
Jeśli znasz akord G-dur, to nie będzie dla Ciebie problemem zagrać też chwyt C2. Będziemy w nim wykorzystywać aż cztery palce.
Pamiętaj też o tym, że przy strunie E6 jest krzyżyk – oznacza to, że nie szarpie się tej struny podczas grania akordu Cadd2.
Tak wiec zaczynamy od piątej struny, którą wciska środkowy palec na trzecim progu. Z tego miejsca wydobywamy dźwięk C, który jest fundamentem dla naszego chwytu z grupy C.
Kolejno dołóż palec wskazujący na drugi próg czwartej struny. Tak otrzymamy dźwięk E – jeden z czterech, które budują nam ten nowy akord.
Trzecia struna zostaje pusta z dźwiękiem G. Natomiast kolejne dwie struny będą wciśnięte na trzecim progu. Czyli serdeczny palec wciska trzeci próg drugiej struny i wydaje dźwięk D. No a ostatni – mały palec wciska trzeci próg pierwszej struny i daje drugi dźwięk G.
Zwykły akord C-dur tworzymy z dźwięków C, E i G. W chwycie Cadd2 mamy dodatkowy – czwarty dźwięk – D. Podobny do tego chwyt jest akord Cadd9 (C9) – a w zasadzie niektórzy stosują nazwę C9 właśnie do akordu Cadd2.
Fenomen chwytu C2
Osobiście używam akordu Cadd2 dużo częściej niż zwykłego C-dur. Z czego to wynika?
Po pierwsze jest o wiele łatwiejszy do przekładania w sekwencji akordów G-dur, C-dur, e-moll i D-dur. Jeśli w takiej kombinacji zastosujesz akordy Cadd2 oraz e7, to możesz użyć techniki wspólnych palców. To technika, która pozwala o wiele szybciej zmieniać akordy podczas grania utworów.
Używa się w niej jednego wspólnego palca, który łączy dane chwyty i którego nie trzeba odrywać przy zmianie na kolejny akord. Dlatego to niesamowicie przyspiesza granie piosenek.
Po drugie – szczególnie przydatne jest to w kombinacji tych czterech akordów, ponieważ na nich jest zbudowane kilkadziesiąt procent piosenek, które istnieją. Szczególnie muzyka powowa składa się z melodii opartej na czterech akordach.
Zbudowana jest z nich najpopularniejsza melodia, która jest bazą dla innych melodii – czyli „Canon in D” opisana Ciągiem Fibbonaciego.
No i po trzecie – on po prostu brzmi o niebo lepiej od większości innych akordów. Kiedy muskasz delikatnie struny wiolinowe… Dźwięk wydaje się wręcz gładzić Twoje uszy. Dlatego koniecznie opanuj ten akord!
One Response
hej, ale dlaczego ma to oznaczenie C2 ? chodzi mi o dwójkę ?
jak do tego podjesc / ? a jak by było C4 , to co należy przełożyc aby uzyskać 4 ?